domingo, 16 de diciembre de 2012

Fermosa i grega.



Movía os dedos encantados, entrelazados
e chiscando no aire sons de frautas. 
Pechaba as pestañas nos segundos
marcando compases dos sons creados.

Os seus beizos bicaban a orella miña
suspirando letras na companía de notas.
Abrazábame o seu corazón corpo a corpo
unidos como un imán infinito.

O seu sorriso contaxioso erguía ao vento
que inundaba o meu corpo de danzas
de amor letrado en bicos e sorrisos,
en apertas, en miradas, nela...

O seu pelo movíase co vento infinito.
Música natural que bailaban as follas
que caían nun outono de xeo, e cálido
pola música dos seus dentes felices.




No hay comentarios:

Publicar un comentario