dun amor esperado,
dunha lápida perdida
causada pola ira...
Etílico alcohol de parede rugosa
que o corazón imprime un corazón de mocosa.
Suicidio mental dun reloxo perdido.
Suicidio mental co que me rompo e lastimo.
Romántico barroco por fin, contramestre pide lume.
Romántica desafinada guitarra, cantante impune.
Romántico, éste, desarraigado da lápida de fume.
Bailando o último verso o violín canta só...

No hay comentarios:
Publicar un comentario