A mente, suicida e pobre.

O pracer, singular quizais.

O amor, como unha bolboreta move as ás e non sabemos a onde vai parar.

Nesas vivía aquela pobre moza. Nunha vida repleta de rutina na que todos lle dicían que debía facer. Nesas vivía esa pobre rapaza de ollos caídos, sonrisa perpetua e dentes afilados. Buscaba simplemente a felicidade o amor como cocaína. O éxtase da sensación.

Pobre rapaza ela, falaban os vellos. Pobre nena que dunha sobredose non volveu a abrir os ollos.